Thailand - Chang Mai - respect

We zijn nu in de grote stad Chang Mai in het 'lower' noorden van Thailand, waar we een hotel hebben midden in de bruisende 'night-market'. Tot vreugde van onze kinderen ligt het hotel tussen de Mac Donalds en de Burgerking. Ook is er een supermarkt, genaamd '7 eleven' voor de lekkere trek. De seven en de eleven staan voor de openingstijden.De afgelopen dagen zijn we op mooie resorts geweest met charmante hotelkamers zonder wifi. Nu in weer in een ongezellig groot stadshotel, maar wel met haperende wifi. Op dit moment is bijna iedereen van het reisgezelschap kijken bij een wedstrijd Thaiboksen. Ik heb in plaats daarvan met een leuke reisgenote uit Moordrecht de nachtmarkt bezocht. Daar heb ik onder andere allerlei potten balsem(100% natural!)  gekocht om muggenbeten te voorkomen en om ze te genezen. Kwakzalverij of echt? We gaan het uitproberen. Ik ruik dan ook, terwijl ik dit schrijf, een uur in de wind, naar al die tijgerachtige-balsems. Als dat de muggen niet verjaagt!

Ik wil het nu graag hebben over wat Thaise mensen zo kenmerkt en bijzonder maakt: Zij hebben respect. Wij hebben hooguit respect voor bepaalde mensen. Zij hebben ook respect voor dingen. Bijvoorbeeld voor de weg door de bergen die, anders dan voordat die er was, de mensen veilig door de bergen leidt. En voor de voertuigen waarin zij rijden of varen. En voor de machines die hen helpen bij hun werkzaamheden. Zij tonen respect voor mensen met het welbekende Thaise groetgebaar dat mijn reisgenoten 'zo hygiënisch' vinden (?). Door de handen onder de kin te vouwen en een kleine knik te maken, voorkom je namelijk dat je jan en alleman een hand moet geven. Zelfs het Ronald Mc Donaldbeeld maakt zo'n gebaar. Ik zal er een foto van laten zien. De Thai tonen respect voor spullen door er bloemenslingers aan te hangen en voor spirithouses langs de weg door er toeterend langs te rijden. Ook is het respectvol om niet met je voeten naar iemand te wijzen als je op de grond zit, bijvoorbeeld in een tempel. Voeten worden hier gezien als het meest vieze onderdeel van het menselijk lichaam. Zitten op de billen met de voeten richting Boeddha is dus heel onrespectvol. Je moet op de knieën, hurken of in kleermakerszit. Dat je zonder schoenen een huis of tempel betreedt is natuurlijk vanzelfsprekend. Geen straatvuil mee naar binnen! En dat bij een tempel je schouders en knieën bedekt zijn ook. We waren vandaag in een tempel waar te bloot geklede mensen allemaal een paarse badjas aankregen. Het leek daardoor meer op een kuuroord dan op een tempelcomplex. In sommige tempels zijn ook ruimten waar geen vrouwen mee naar binnen mogen. Boeddha mag weten waarom dat is. Respect voor Boeddha is hier alom tegenwoordig. In Chiang Mai zijn dan ook heel veel mooie tempels. Met monniken die bij de tempel wonen. Ook is er vaak een crematorium, behalve als het een hele grote en belangrijke tempel is. Thaise mensen offeren ook uit respect voor de goden of voorouders. Prachtige bloemenslingers, die door arme mensen gemaakt worden en door hen op kruispunten van snelwegen (in de brandende hitte) of in de stad verkocht worden, of etenswaren. Bloemen leggen ze neer in grote tempels of bij huis-tuin-en keukentempeltjes (spirit-houses) die je ook bij tuincentra en bouwmarkten kan kopen. Van die kleine tempeltjes is het hoogste deel gewijd aan de goden en het laagste gedeelte aan de voorouders. De Thai offeren eten omdat ze geloven dat goden hetzelfde eten als mensen: food. Dat eten zal niet door nog armere mensen worden opgegeten omdat dat hen 'bad karma' geeft. Thai hebben ook respect voor arme mensen en straatdieren en geven hen eten. Zo zorgen ze goed voor elkaar. Respect!