Kvariati - Batumi - Tbilisi

We beginnen er in te komen en bepaalde gewoonten te (her)kennen. Als mannen naar elkaar schreeuwen hebben ze niet per sé ruzie. Als ze het warm hebben ontbloten ze hun buik. Producten als WC rollen, pakjes papieren zakdoeken en worden per stuk verkocht. WC rollen kosten 10 cent (schuurpapier) of 80 (zacht). In een OV-busje betaal je bij het uitstappen. Automobilisten zitten elkaar niet dwars bij inhaalmanoeuvres. Het is gewoon (misschien zelfs wel status) om in een auto zonder voor- of achterbumper te rijden. Ik zag een auto rijden zonder motorkap. Tape is bij auto's een veel gebruikt middel om scheuren en gaten en lampen en achterkleppen te dichten.

We hebben heerlijke stranddagen gehad. Ik heb het zoals altijd te doen met de mensen die met hun koopwaar (noten of zwembanden) over het strand rondsjouwen. Ook hier weer een oude dame die je in plaats van dat gesjouw in de brandende zon (en afwijzing na afwijzing) een plekje in de schaduw en rust gunt. Volgens mijn dochters vind ik in Georgië meer mensen zielig dan nodig. Misschien vindt een winkelier zonder klandizie dat wel heerlijk rustig!

Op zondag 4 augustus zijn we met de trein van Batumi naar Tbilisi gereden. Een paar dagen van tevoren tickets gekocht. Alleen op die van 18.30 uur was nog plaats in de eerste klas (40 GEL). Het weekend is voorbij en de mensen moeten van het strand weer naar huis en werk. Aankomst in Tbilisi om 00.07 uur. We hadden weer een bonte mengeling aan medepassagiers. Bij elk station haasten de rokers zich naar buiten. Soms met een halve sigaret van de vorige ronde alvast in de mond.

We hadden ons met de taxi naar het station laten brengen. Een Russisch sprekende chauffeur  (de eerste die normaal reed) die via Google translate op zijn telefoon liet weten dat hij mijn oudste dochter graag aan zijn zoon Aslan wilde voorstellen. "Aslan is sailor, going to be a captain." Eerder deze vakantie kreeg zij ook al zo'n verzoek van een Israëlische vrouw, moeder van een zoon van 32, zoals zij met haar vinger een paar keer op een muur schreef. De zoon werkte op de bazaar waar we toen waren. Helaas heeft zij hem geen blik waardig gegund. Ik wel. Leuke jongen met paardestaartje. Maar geen goede partij voor mijn dochter natuurlijk!