Belfasten your seatbelts!

Vliegen mag niet meer van het klimaat. Daarom vliegen we nu nog maar eens in de zoveel jaar. En gaan dingen weer anders dan de vorige keer. Vloeistoffen mogen weer mee in de handbagage. Je kan zelf je paspoort scannen als douanecontrole. Er zijn tappunten met drinkwater. De vliegtuigen van Easyjet zagen er gelukkig wel nog vertrouwd goedkoop uit. Alles ging goed. Omdat het in Belfast een uur vroeger is dan bij ons, waren we er in een vloek en een zucht. We werden van het vliegveld opgehaald door James, een taxichauffer alias oud paratrouper alias direkteur van een bedrijf in persoonsbeveiliging (hij beveiligt geen politici want die luisteren niet naar hem en dan lopen ze gevaar) alias operationeel direkteur van het taxibedrijf waarvoor hij rijdt, alias trotse bezitter van een Mechelse herder die getraind is om te beschermen en te bijten, maar lief is voor hem en zijn kleinkinderen. Elke keer als hij in de spiegel kijkt denkt hij: Wat lijk ik toch op die hond! Het leuke van reizen is ook mensen ontmoeten! Anyway, het was een interessante rit en een man om te vriend te houden. We hebben voor twee dagen een huis in Cliftonpark Avenue in Belfast. We zochten 's avonds een pub om te eten. Helaas sluiten op zondag de pubkeukens al om 19 uur. En we waren zonder reservation ook niet welkom in restaurants. Maar eind goed al food: we belandden in een bekroond fish and chips restaurant. Heerlijk gegeten en genoten van het accent van de ober. Hij sprak Engels maar was moeilijk te verstaan. Terug lopend naar huis zagen we best veel uitgaanspubliek voor een zondagavond. Het weer was zacht en we zagen korte broekjes en rokjes. Ik was echt overdressed in mijn regenjas model Belfast (echt waar). Het is dus toch niet waar dat er in Belfast 7 soorten regen zijn: maandag, dinsdag, woensdag ...