STRASBOURG

We hebben de laatste etappe naar Straatsburg als professionals gereden. Een pittige klim om het af te leren en de dreigende regen en het ontbreken van winkels en horeca negerend. Ver na lunchtijd kwamen we gelukkig toch bij een paradijselijk café: Ravito des Cyclos. Idyllisch gelegen langs het canal de la Bruche en met de beste koffie en quiche ever. Daarna was het nog maar 20 km naar Strasbourg. De naam stond inmiddels zelfs op het fietspad. Tadáa! Eenmaal in de stad regende het hard en leidde kaartlezende Mike ons via een fietspad rond de stad naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Het einddoel van en de aanleiding voor deze fietstocht omdat onze dochter daar stage gaat lopen. Daarom hebben we daar selfies gemaakt met onze fietsen. Een stel Amerikanen wilden ook met onze fietsen en het gebouw van het EHRM op de foto (?). Toen weer verder via het fietspad langs het water (zo kenden wij de stad nog niet) naar ons hotel (Hotel Gutenberg) in hartje centrum. 's Avonds uit eten met onze dochter en haar vriend. Eind goed al goed! Ik zal het fietsen missen. Ik had al een keer het fantoomgevoel dat ik een fietshelm op had.

Hebben we dan helemaal geen pech gehad? Bijna niet. Eén valpartij. Mike is op een onverharde weg in een modderpoel onderuit gegaan en ongedeerd en bruin als een chocoladefiguur weer opgestaan. Nadat alles was schoongemaakt konden we er om lachen en hebben we herinneringen opgehaald aan het televisieprogramma Te land ter zee en in de lucht. Dat is alle pech die we hebben gehad. We hebben veel geluk en plezier gehad! 

Alle 'volgers' bedankt. Dankzij jullie heb ik mijn reisverslag netjes bijgehouden. Dank ook voor de leuke reacties. Graag weer tot een volgende keer!  Annelieke